ΤΟ ΒΗΜΑ του Πολίτη: Εγκληματικότητα ανηλίκων στην Ελλάδα της κρίσης

ΤΟ ΒΗΜΑ του Πολίτη: Εγκληματικότητα ανηλίκων στην Ελλάδα της κρίσης:      * Μαρτυρίες ΣΟΚ!!!        Η κρίση ευθύνεται για πολλά, για την φτώχεια, την αποξένωση, την ντροπή που αισθάνεται κάποιος όταν τα έχ...

Πείραμα άμεσης δημοκρατίας

Έχει ενδιαφέρον για το μέλλον της πολιτικής στον τόπο η διαδικασία που ακολουθούν οι πολίτες της Χαλκιδικής στην ανάδειξη υποψηφίων για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές του Μαΐου. Μακριά από κομματικές οδηγίες, ζυμωμένοι στον κοινό αγώνα τους εναντίον της εξόρυξης χρυσού και των εταιρειών «Ελληνικός Χρυσός» και «Ελντοράντο», οι κάτοικοι ανιχνεύουν μέσω αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών την ανάδειξη αυτού που θα διεκδικήσει τον Δήμο Αριστοτέλη.

Η κίνησή τους είναι υπερκομματική. Ολα τα χωριά συνενώνονται. Κατεβαίνουν σε γενικές συνελεύσεις, εκλέγουν 50μελή επιτροπή που αναλαμβάνει τα δύσκολα και λογοδοτεί στις γενικές συνελεύσεις. Οι κάτοικοι αντιπαρέρχονται κομματικές είτε παραταξιακές, και προσωπικές ακόμα, αντεγκλήσεις και συμφωνούν στα τρία πρόσωπα – υποψηφίους. Οι ίδιοι θεωρούν ότι το εγχείρημά τους είναι πρωτοποριακό και ότι η διαδικασία που ακολούθησαν θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα για όλη τη χώρα. Τα κόμματα αμήχανα παρακολουθούν. Είναι αξιοερεύνητη, όντως, η προσπάθεια των κατοίκων της Ιερισσού, ειδικά όταν έχουν έναν κοινό στόχο, τη διακοπή δηλαδή των εργασιών εξόρυξης χρυσού που υποβαθμίζει τον τόπο τους και τον ερημώνει. Πολλά μπορούν να εξαχθούν ως συμπεράσματα ή προβληματισμοί από την «κίνηση» αυτή των κατοίκων. Πρώτα απ” όλα αποφασίζουν μόνοι τους, χωρίς να δέχονται εντολές άνωθεν ή κατευθυντήριες γραμμές από κομματικά όργανα. Ανώτατο όργανο είναι η γενική συνέλευση, στην οποία όλοι έχουν λόγο, γνώμη, πρόταση. 

Το ότι ο στόχος είναι κοινός διευκολύνει στη ζύμωση των προτάσεων, όπως επίσης διευκολύνει και η γνώση για τον κάθε ένα υποψήφιο, αφού έχει δοκιμαστεί στους μακρόχρονους αγώνες των κατοίκων κατά των εταιρειών εξόρυξης χρυσού. Αυτά που ξεχωρίζουν στην προσπάθεια των κατοίκων: το συνανήκειν (όλα τα χωριά γίνονται ένα) και το συναποφασίζειν (μέσα από τη συμμετοχή όλων στις γενικές συνελεύσεις). Δεν έχει διευκρινιστεί αν θα γίνει ψηφοφορία ή κλήρωση, οι τρεις πάντως υποψήφιοι φαίνεται ότι έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας ένα συμβόλαιο τιμής με τους κατοίκους. Και οι τρεις είναι πεπεισμένοι, από όσα λένε, ότι πράττουν το σωστό, νιώθοντας απελευθερωμένοι από υποχρεώσεις σε κόμματα και παρατάξεις, χωρίς δέσμευση των κινήσεών τους.

Ουδείς μπορεί να φέρει αντίρρηση ότι πρόκειται για δημοκρατικές διαδικασίες και θα μπορούσε, όντως, να προκαλέσουν το ενδιαφέρον πολλών τοπικών κοινωνιών, εκεί που τα μεγέθη (έδαφος, αριθμός ανθρώπων) προσφέρονται για ομόνοια και συναποφάσεις υπέρ μιας ακομμάτιστης, καθολικής συμμαχίας. Και βέβαια προέχει, όπως τονίζουν και οι τρεις υποψήφιοι, το χρέος να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της γης τους, που είναι χρέος ηθικό, υπαρξιακό, πολιτικό. Αλλά έτσι έπρεπε να σκέφτονται και να φέρονται όλοι οι υποψήφιοι, μακριά από ικανοποίηση μικροφιλοδοξιών, παραιτημένοι από τη ματαιοδοξία του τοπικού άρχοντα, ταγμένοι στην εξυπηρέτηση του «εμείς», του συνόλου. Αυτά όλα προαπαιτούν συνεχή επαφή, καθημερινή σχεδόν, ώστε να γίνει κοινός τόπος ο στόχος ο κοινωνικός.

Τα κόμματα οφείλουν να στρέψουν την προσοχή τους στο «πείραμα» των κατοίκων της Ιερισσού. Λένε βεβαίως και τα ίδια ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι το κύτταρο της δημοκρατίας, μιλάνε για αποκέντρωση της κρατικής μηχανής, αλλά στην πράξη συνήθως επεκτείνουν στην Περιφέρεια τη δική τους ιεραρχική δομή, με αποτέλεσμα η Περιφέρεια να γίνεται πιστό αντίγραφο (με όλες τις παθογένειες του Κέντρου). Σημασία έχει ότι η κοινωνία παύει να είναι αμήχανη, μηχανεύεται μάλιστα τρόπους αυτοδιοίκησης που είναι πολύ κοντά στην αυτοδιαχείριση και τον συνεργατισμό, δηλαδή στη Δημοκρατία.

19/01/14ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ  www.efsyn.gr